امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۶۲

سَرْ ره بَشسّی، زُلْفُونْره غیشْ بساتی

الماس دینگُویی، دلْ ره خَریشْ بساتی

هزار بیگونه ره شهْ وَر خویش بساتی

مه جه برسی، خدْرهْ دَرْویش بساتی