امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۴۹

تَرْسمهْ بنایِ اَجْلْ ره دیاره

بی‌سر و سامُونْ مه خاک بَوَه دیاره

امیر گنه:‌ای سُوته دلْ، مه غَمْ‌خواره

هزار و یکی، ته نوم بسازه کاره