هر گاه که بُناگوش بَکشی کَمُون ته
هر روزْ صد وارْ، ونه بئوئمْ قربونْ ته
امیر گنه: حوری روشْ، مو میونْ ته
چه گنی سَرِ پلْ بَئیرمْ دامونْ ته