امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۴۵

هر گاه که بُناگوش بَکشی کَمُون ته

هر روزْ صد وارْ، ونه بئوئمْ قربونْ ته

امیر گنه: حوری روشْ، مو میونْ ته

چه گنی سَرِ پلْ بَئیرمْ دامونْ ته