امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۴۲

ته صورتْ ره یکتا لَیْلِ سو بساته

ته لُو ره خدا شَربِتِ اُو بساته

لَیْلی گله باغهْ، گلْ ره هُو بساته

لَیْلی پرْ کَسِ روزْ ره سِیُو بساته