امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۲۸

شاهو نشاهه که اشرف ره جا بساته

ستون به ستون قرص طلا بساته

سنگِ مرمر ره آدم نما بساته

فلک دکته، کارمسرا بساته