امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۹۲

بلبل به گل دورو گل به بلبل دوره

بلبل چه من، گل چه ته صاحب نوره

دعا برسن دوستِ کلاله موره

دل با ته نزدیکه، چیره ته جه دوره