امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۸۴

یارون و دوستون، اندی نکنین مُونّه

ونه بمردن، بوردن قدیمه خونه

دِ جفت کوه سنگ و نه قبر میونه (بشونه)

زنْ پرچیمه سَرْ، اِشِنِهْ کی جوونه