امیر گنه: دوستْ کانِ نواته لو، ته
یا سرچشمهیِ اویِ حیاته لو، ته
خِدا شَرْوِتِ جامْ رِهْ، دِپاته لو، ته
هر کس دَردِ دلْ دارنه، نجاته لو، ته