امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷۸

ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه

ته عشقه که صنعونْ رِهْ بَورْدِهْ از راهْ

ته عشقه که یوسفْ‌رِهْ بداتَهِ (تَکِ) چاهْ

ته عشقه که مجنون‌رِهْ دینْگُورَهْ به راهْ