امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷۵

الهی تنه رو بکشه شماله

الهی ته نوم بمونّه مه قواله

قواله نویس! ته قِلم بلاره

زودتر بنویس، مه دل بئیه پاره