امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷۴

نما شترسرا، وِرْگ دکته صحراره

بورده مِنِ دل‌برِگو بزاره (گوکزاره)

تو غرصه نخر، مسّه چشِ بلاره

ته سر سلامت، ته گو بزا (گو کزا) بسیاره