امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۱۲

قافْ، قَندهْ تنه لُو به هدیه دپاتنْ

گافْ، گیرمه ترهْ‌کَشْ، گلهْ دیمْ تنها تَنْ

لامْ، لُورهْ تنه هَنْته عقیقْ بسٰاتنْ

میم، من و تره دَرْ عالمْ نومْ بپاتنْ