امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۱۱

مه دلْ با ته جٰا عهد هاکرد بی و پَیْمنْ

سر از تنْ جدا بُو، دیگر جا نَشیینْ

اُون محلّ که مه چش ره تو هاخنّی ونْ

اونْ مَحَلّ قَسمْ خرْمه، تنه سَرْ سُوگَنْ