امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۰۹

وَرفِ گُله ره دیمه که لارْ ره وارن

وَرْف و گلْ تماشا کننْ تیمْ بکارنْ

وَنوشه ره وایی ویهارْ بوئه (بوو) یارن

زاغِ وَچهْ نَرْگسْ ره تکْ هائیتْ دارن