چه فتْنوئه ته چشْ که نَشومَه خو من
ته فکر و خیال دَرْمه درازه شُو من
دیمْ باد اینه ته، نشیر مه مُونگه شُو من
چشْ باد اینه ته، برْمه کمّه هُوهُو من