میراث منه مهر و بفا وَرزییِنْ
نه عادته مه جان رِهْ جفا شَنییّنْ
مه پیشُونِه ته غمزهُ و نازْ کَشیینْ
ته شیوُولِهْ مه دِلْرِهْ برا جنییّن