امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۶۰

سیاهی سَرْ، خطْ اَلِفِهْ ته زِلْفْ

یک روزْ نَدیینْ، صد هزار حقِهْ ته زلْفْ

سیاهی، شُوی تار و تاریکِهْ ته زلفْ

هرْ کُوچه گِذِرْ کِمّهْ رَفیقْهْ ته زلفْ