هزار پارِهْ شهْر بُو، چه کِرمُونْ چه شیرازْ
هزار پاره گُوهِرْ، چِهْ چنگی خُوشْ آوازْ،
هزار تاج و تَخت بُو، هزار مَرْکَبِ تازْ
نا اَرْزِنهْ گُوهرْ، هَمه ته یکی نازْ