امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۷

اَمیر گِنِهْ: مِهْ دُورْ بَرِ سییِهْ آخِرْ

تَرْسِمْ اَجِلِ تیغْ حِوٰالِهْ بُو مِهْ سَرْ

قَفِسْ اِشْکِنِهْ مِرْغِ دِلْ، جٰا کِنِّهْ پَرْ

مِنِهْ نَئی رُوزْ، کی بِکَشِهْ جِفٰا تِرْ؟