امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۴

دٰارْمِهْ دِشِشِ مِهْرْرِهْ مَشْتْ

سِهْ‌رِهْ بییٰابُونْ بِشْتِمِهْ یٰا سَگِ لَشْتْ

فِرْدٰا عَرِصٰاتْ بُونِهْ قِیٰامِتِ دَشْتْ

سِهْ‌رِهْ هَفْتْ یَقینْ دٰارْمِهْ، دِوٰازِهْ‌رِهْ هَشْتْ