زَنْگی دیمه گرد گله باغ بزو تخت
یا زاغْ بهِ گِلِ وَلگْ، منقار بزو ئه سخت
امیر گِنِهْ: یاری هکنه منه بخت
دوست ره بوینم مه کشه هاکشه رخت