فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۱

یا رب نگاهدار تو ایمان آن کسی

کین خط را بخواند و بر من دعا کند

دستم به زیر خاک چو خواهد شدن تباه

باری به یادگار بماند خط سیاه‏

چونکه بدین پایه رساندم کلام

به که کنم ختم سخن والسلام‏