قطران تبریزی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۴۸

ای میر اگر تو قصد بخان حرم کنی

اطراف او برتبت باغ ارم کنی

زی دشمنان تمام بدست الم دهی

با دوستان حدیث بلطف و کرم کنی

هنگام جنگ روی زمین بی عدو کنی

هنگام جود گنج روان بی درم کنی

برداشتی بتیغ ز روی زمین ستم

لیکن ز کف همی بدرم برستم کنی

گر روستم نئی چه زیان روزگار را

بر دشمنان ستم بتراز روستم کنی

بدخواه را نژند بنوک سنان کنی

خواهنده را تو شاد بنوک قلم کنی