صفی علیشاه » بحرالحقایق » بخش ۳۲۷ - الفتح المطلق

ز فتح مطلب ار پاکیزه روحی

شنوکان اکمل است از هر فتوحی

بود اعلی و اکمل از فتوحات

فنای عبد و استغراق در ذات

کند ذات‌الاحد بروی تجلی

بفتح ذات یابد دل تسلی

شود پاک از رسوم خلق فانی

ز صورتها نبیند جز معانی

خود این باب از بشارتهای ممدوح

بنصرالله و الفتح است مفتوح

گشایشها پیاپی بهر روح است

مه اندر مه فتوح اندر فتوح است