صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۱

ای آنکه بیکتائی خود یکتائی

بر هستی ذات خویش بی‌مهتائی

در پیش تو عرض حال کردن غلط است

خود حاضر و خود خبیر و خود بینائی