صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۶

ای آنکه بروز محنتم یار توئی

براین همه عیب و نقص ستار توئی

گر عمر و عمل تمام شد صرف گناه

امید بر آن بود که غفار توئی