صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۸

ای آنکه تو خالقی و ما بنده تو

بر بنده عطا بود برازنده تو

از خاک بجز گناه زیبنده نبود

با خاک کن آنچه هست زیبنده تو