صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۷

ای هستیت از تمیز خلقان همه پاک

ذات تو منزه از عقول و ادراک

ما را تو ز خاک آفریدی و بتو

دانائی ماست چون توانائی خاک