صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۸

گر میری و مرتراست اقلیم وسیع

ور صاحب مکنتی و اورنگ رفیع

ارزان بتو باد هر چه داری که صفی

بی این همه در دو کون شاه است و شجیع