صفی علیشاه » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

یک نکته بگویمت به تحقیق بسنج

گر عاقل و کاملی مرنجان و مرنج

رنجاندن خلق و رنجشت از طمع است

بگذر ز طمع که این به است از صد گنج