میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۲

چندانکه نمود بیش کوشش دل من

از عشق بجز بلا نشد حاصل من

این شعله که بهر من دل افروخته است

روید چو گیاه بعد مرگ از گل من