میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۷

این پند نگاهدار هموار ای تن

تا سور ترا پیش نیاید شیون

عضوی که ز تو دوست شود با دشمن

دشمن دو شمر تیغ دوکش زخم دو زن