میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۹

با آتش دل به عشق همخوابه شدم

وندر ره غم روان چو خونابه شدم

هر شب شود اندرونم از آتش پر

گوئی که مگر گلخن گرمابه شدم