میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۵

این چرخ کدوئیست کهن باده منم

می در ته این سبو که افتاده منم

گر خود نظر از دیده تحقیق کنی

کاهی ست همه جهان و بیجاده منم