میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۹

یاد نمک صحبتت ای مهر گسل

تازه کندم جراحت کهنه دل

تومرهم جان دگران باش که ما

با زخم غم تو سر بر آریم ز گل