میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۲

دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک

بی نور تو خانه وجودم تاریک

تشنه شده ام به شعله آتش تو

همچون که شود به آب تابستان ریک