میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۴

از سور غم عشق توای ماه اگر

کس قصه برد به سوی عمان و خزر

از آب بحار اثر نماند الا

همچون دل سوخته کفی خاکستر