میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۳

آن باده که آفتاب جام است بیار

وان می که جز آن جمله حرام است بیار

این آتش عقل سوز یعنی می عشق

کار من از آن اگر چه خام است بیار