میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۴

نتوان ز غم تودل به تدبیر برید

کودک نتوان به مهد از شیر برید

بامن نتوان بست به زنجیر دلت

وز تو نتوان دلم به شمشیر برید