میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸

جان در غمت از جهان جدائی دارد

سر در رهت آرزوی پائی دارد

دل وصل تو میخواست قضا گفت آری

این جغد کنون سر همائی دارد