میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۷۷

مه ساغر و آسمان خم باده ماست

خورشید سویدای دل ساده ماست

حکمت رهی روان آزاده ماست

نه صومعه وقف تار سجاده ماست