میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۶۹

عشق آمد و هستی مرا بیشه بسوخت

سودای تو بوم و برم اندیشه بسوخت

از آتش هجر عافیت سوز بپرس

کاین صاعقه نخل عمر تا ریشه بسوخت