میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

مائیم و دلی به عشق جانانه خراب

یک سینه در آتش جنون پر تب و تاب

انبانه ای از توشه محشر خالی

چشمی همه چون ابر بهاران پر آب