میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۶

خالی ز می وفاست پیمانه ما

عاری ز صفا و مهر میخانه ما

جز خال لب و زلف نداریم هوس

هرچند که آن دام بود دانه ما