فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۵

دلاکی گشت از سرم موی زدای

گردید ز اعجاز هنر سحر نمای

با استره ای که باد را نشکافد

هر موی مرا شکافت تا ناخن پای