فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۱

دستش گل داغ از جگر ما چیده

یا ماه به دیده دست او مالیده

یا مهر سیاه‌پوش گردیده چو داغ

و آنگه به نیاز دست او بوسیده