فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۸

آن شوخ که ماه راست زو نور جبین

شد خانه آفتاب ازو خانه زین

تا هست بنای خانه زین هرگز

مهمان نشدستش آفتابی به ازین