فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۵

رفتم که ز زلفت خردی وام کنم

دل را به فسون عافیت رام کنم

زآتشکده واسوزم و خلدش خوانم

وز شعله برنجم و گلشن وام کنم