فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۰

امشب که زمانه شد لبالب ز جمال

از پرتو حسن شد جهان مالامال

در مشرب ارباب هوس گرچه شب است

در مذهب عاشقان بود صبح وصال