فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۵

بعد از عمری که از سفر آمد یار

دانی ز چه کرد از تب رشکم آزار

یعنی آن کس که زنده ماند در هجر

خوبست که در وصل چنین میرد زار